Bokmålsordboka
enklave
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en enklave | enklaven | enklaver | enklavene |
Походження
gjennom fransk; fra latin in ‘i’ og clavis ‘nøkkel’, opprinnelig ‘noe innelukket’Значення та вживання
- del av en stat som er skilt fra denne og helt omgitt av fremmed territorium
Приклад
- en spansk enklave i Nord-Afrika;
- Vest-Berlin lå som en enklave i Øst-Tyskland
- område eller gruppe som skiller seg fra omgivelsene
Приклад
- enklaver av etniske grupper fra nabolandene