Bokmålsordboka
replikere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å replikere | replikerer | replikerte | har replikert | repliker! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| replikert + іменник | replikert + іменник | den/det replikerte + іменник | replikerte + іменник | replikerende |
Походження
jamfør replikasjonЗначення та вживання
skape på nytt;
gjenta, reprodusere
Приклад
- roboten kan replikere ny tekst ut fra store mengder data;
- i denne studien replikerte vi funn som var gjort tidligere