Bokmålsordboka
embetsed
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en embetsed | embetseden | embetseder | embetsedene |
Значення та вживання
ed (1) som en person må avlegge ved tiltredelsen av et embete (1)
Приклад
- biskopen avla sin embetsed;
- bryte embetseden