Bokmålsordboka
eksplisitt
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| eksplisitt | eksplisitt | eksplisitte | eksplisitte |
Вимова
ekˊsplisit eller eksplisitˊtПоходження
av latin explicitus ‘utfoldet, forklart’; jamfør implisittЗначення та вживання
Приклад
- et eksplisitt mål
- brukt som adverb
- gjøre eksplisitt greie for en teori;
- forutsetningene kommer aldri eksplisitt til syne
- om variabel i matematisk ligning: som er isolert på den ene siden av likhetstegnet og kan uttrykkes som en formel med kjente størrelser
Приклад
- en eksplisitt variabel