Bokmålsordboka
eksperimentell
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| eksperimentell | eksperimentelt | eksperimentelle | eksperimentelle |
Походження
gjennom tysk; fra latinЗначення та вживання
- som bygger på vitenskapelige forsøk;jamfør eksperiment (1)
Приклад
- eksperimentelle metoder
- brukt som adverb
- bevise noe eksperimentelt;
- gå eksperimentelt til verks
- som tar i bruk nye og utradisjonelle virkemidler
Приклад
- eksperimentell kunst;
- eksperimentell medisin