Bokmålsordboka
klangløs, klanglaus
adjektiv
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
klanglaus | klanglaust | klanglause | klanglause |
klangløs | klangløst | klangløse | klangløse |
Betydning og bruk
- uten klang (1)
Eksempel
- en klangløs stemme
- om språklyd: ustemt (2)