Bokmålsordboka
eksaminere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å eksaminere | eksaminerer | eksaminerte | har eksaminert | eksaminer! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| eksaminert + іменник | eksaminert + іменник | den/det eksaminerte + іменник | eksaminerte + іменник | eksaminerende |
Походження
fra latin ‘granske’Значення та вживання
- stille spørsmål eller gi oppgaver ved muntlig eller praktisk eksamen;
Приклад
- eksaminere noen i norsk
- spørre ut nøye;
Приклад
- eksaminere vitnene;
- bli eksaminert om alt som hadde foregått