Bokmålsordboka
høybygd, høgbygd, høgbygget, høybygget
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| høgbygd | høgbygd | høgbygde | høgbygde |
| høgbygget | høgbygget | høgbyggede | høgbyggede |
| høgbyggete | høgbyggete | ||
| høybygd | høybygd | høybygde | høybygde |
| høybygget | høybygget | høybyggede | høybyggede |
| høybyggete | høybyggete | ||
Значення та вживання
bygd eller konstruert i høyden;
til forskjell fra lavbygd
Приклад
- det høybygde skroget på skipet;
- høybygde biler gir mest mulig plass på begrenset lengde