Bokmålsordboka
gullgutt
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en gullgutt | gullgutten | gullgutter | gullguttene |
Значення та вживання
- gutt som er favoritt (1);
- suksessrik mann
Приклад
- han er Hollywoods gullgutt
- mannlig utøver som har tatt gullmedalje
Приклад
- hele Norges gullgutt på 1500 meter