Bokmålsordboka
særkjønnet, særkjønna
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| særkjønna | særkjønna | særkjønna | særkjønna |
| særkjønnet | særkjønnet | særkjønnede | særkjønnede |
| særkjønnete | særkjønnete | ||
Значення та вживання
om blomst: som har bare pollenbærere eller bare fruktemner;