Bokmålsordboka
båndbredde, bandbredde
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en bandbredde | bandbredden | bandbredder | bandbreddene |
| en båndbredde | båndbredden | båndbredder | båndbreddene |
Значення та вживання
- bredde (1, 3) av et frekvensområde for overføring av analoge (2 eller digitale signaler, målt i hertz
Приклад
- standard båndbredde på en telefonkanal er 3100 Hz
- mål (1, 1) på kapasiteten til å overføre digitale data målt i bit (1 per sekund
Приклад
- internettleverandøren lover deg rikelig med båndbredde