Bokmålsordboka
førstespråk
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et førstespråk | førstespråket | førstespråk | førstespråkaførstespråkene |
Значення та вживання
en persons muntlige, eventuelt også skriftlige, hovedspråk;
til forskjell fra andrespråk (1)
Приклад
- ha norsk tegnspråk som førstespråk