Bokmålsordboka
fasilitere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å fasilitere | fasiliterer | fasiliterte | har fasilitert | fasiliter! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| fasilitert + іменник | fasilitert + іменник | den/det fasiliterte + іменник | fasiliterte + іменник | fasiliterende |
Походження
av fransk faciliter ‘gjøre lett’Значення та вживання
legge til rette for (aktivitet, arbeid);
gjøre lettere
Приклад
- fasilitere en avtale