Bokmålsordboka
åpenbare
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å åpenbare | åpenbarer | åpenbarte | har åpenbart | åpenbar! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| åpenbart + іменник | åpenbart + іменник | den/det åpenbarte + іменник | åpenbarte + іменник | åpenbarende |
Походження
norrønt opinbera; av lavtysk openbarenЗначення та вживання
- gjøre kjent eller synlig;komme fram med;vise fram
Приклад
- åpenbare sine pedagogiske evner
- gjøre kjent på overnaturlig vis
Приклад
- det som er åpenbart i evangeliene
Фіксовані вирази
- åpenbare seg
- komme til syne
- landsbyen åpenbarer seg i fjellsiden
- om guddommelig eller overnaturlig vesen: gjøre seg synlig
- Den hellige ånd åpenbarte seg for disiplene