Avansert søk

Nynorskordboka 88 oppslagsord

substantiv hankjønn

gjennom fransk; frå latin communia, av communis ‘sams’

område som er ei eiga politisk og administrativ eining, og som høyrer inn under staten, men har eit visst sjølvstyre
Døme
- Bodø kommune;
- landet er delt inn i kommunar;
- kva kommune bur du i?
administrasjon eller styringsorgan i ein kommune (1)
Døme
- skrive til kommunen;
- skulde på kommunen;
- vere tilsett i kommunen

substantiv inkjekjønn

norrønt samlag

omgang (2, 1), samvære (1)
Døme
- ha samlag
foreining, lag, samskipnad med eit visst føremål;
jamfør skyttarsamlag
Døme
- Det Norske Samlaget;
- få løyve til å skipe eit samlag
om eldre forhold: handelslag som hadde einerett til å selje alkohol i ein kommune

substantiv inkjekjønn

norrønt samfundr ‘samkome’

gruppe av folk med sams tru, meiningar, føremål osv.;
foreining
Døme
- eit samfunn av dei heilage
- - kyrkjesamfunn
  - nettsamfunn
  - trudomssamfunn
folk i ein stat (med felles institusjonar, lover, sedvanar, tradisjonar og liknande)
Døme
- individ og samfunn;
- samfunnet i dag;
- dei små i samfunnet
- - klassesamfunn
  - overflodssamfunn
  - velferdssamfunn
(folket i) bygd, by, kommune, tettstad
Døme
- eit lite, avstengt samfunn
- - industrisamfunn
  - lokalsamfunn
  - nybyggjarsamfunn
dyrekoloni med ei viss form for organisasjon
Døme
- mauren lever i samfunn
- - bisamfunn

adjektiv

som er filtra saman

substantiv hankjønn

mindre geografisk eining som ein kommune er delt inn i;

adjektiv

frå eldre tysk , av offen ‘open’

som alle har tilgjenge til;
som går føre seg for opne dører
Døme
- eit offentleg føredrag;
- lova om offentleg dokumentinnsyn;
- det er for få offentlege toalett i byen;
- vi treng fleire friområde til offentleg bruk
som gjeld alle;
allmenn (1)
Døme
- eit offentleg spørsmål
som er alminneleg kjend;
som er kunngjord
Døme
- trulovinga er ikkje offentleg enno
som gjeld stat og kommune;
som har med heile samfunnet å gjere
Døme
- ein offentleg bygning;
- det er offentleg eigedom;
- dei offentlege utgiftene er for høge
- brukt som substantiv:
  vere tilsett i det offentlege