krampe 1
substantiv hankjønn eller hokjønn
Opphav
frå lågtysk; samanheng med krumTyding og bruk
uvilkårleg, meir eller mindre sterk samandraging av musklar
Døme
- få krampe;
- ha krampe
Faste uttrykk
- til krampa tar einalt ein orkar
- vi skal halde på til krampa tar oss