Avansert søk

Nynorskordboka 14 oppslagsord

adjektiv

vanskeleg å skjøne seg på;

dunkel, mystisk, uutgrundeleg

substantiv hankjønn

svings; svinks

frå gresk, av sphingein ‘kvele’; opphavleg om eit uhyre som etter greske segner heldt til ved Teben

adjektiv

gjennom latin; frå gresk mystikos ‘som gjeld mysteria’

adjektiv

norrønt myrkr

som er utan lys;
lite eller ikkje opplyst;
motsett lys (2, 2)
Døme
- mørke haustkveldar;
- det blir tidleg mørkt;
- det var stummande mørkt i kjellaren;
- eg må gå før det blir mørkt
om farge: som nærmar seg svart
Døme
- ho hadde mørkt hår og brune auge;
- eg liker best mørke fargar;
- dei fleste hadde mørke dressar i gravferda;
- det kjem mørke skyene inn frå vest
- brukt som adverb:
  han er mørk blond;
  vi har kjøpt ein mørk grøn sofa
om lyd: som ligg lågt på toneskalaen;
djup (2, 3), grov (3, 4)
Døme
- mørke og lyse tonar;
- han har ei mørk røyst
alvorleg (2), dyster, håplaus (1);
trist (2)
Døme
- mørke utsikter;
- eit mørkt punkt i historia;
- forskaren teikna eit mørkt bilete av framtida;
- vi prøver å halde motet oppe, sjølv i dei mørkaste stundene
1. brukt som adverb:
  det såg mørkt ut for henne;
  dei såg mørkt på framtida i bransjen
ukjend (1), gåtefull;
uopplyst (2)
Døme
- den mørke mellomalderen