Avansert søk

Eitt treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 1 oppslagsord

forfremje, forfremme

forfremja, forfremma

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

frå eldre dansk; av for- (2 og fremje

Tyding og bruk

gje høgare rang eller stilling
Døme
  • forfremje ein fenrik til kaptein;
  • bli forfremja