sår 1
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt sár; av sår (2Tyding og bruk
- skade på hud eller slimhinne
Døme
- brannsår;
- gnagsår;
- magesår;
- skotsår;
- skrubbsår;
- binde om, forbinde eit sår
- skade på overflata av noko
Døme
- ei furu med svære sår i borken;
- sår i lakken
- sjeleleg pine;
Døme
- rive opp gamle sår;
- strø salt i opne sår;
- få noko som plaster på såret – sjå plaster (2)