føniks
substantiv hankjønn
Uttale
føˊniksOpphav
frå gresk ‘purpurraud’Tyding og bruk
- i gresk mytologi: fugl som lever 500 år, brenn seg sjølv og står opp att
- i overført tyding: noko positivt som veks fram frå ein vanskeleg eller vonlaus situasjon;noko eller nokon som greier å snu noko øydelagd eller negativt
Døme
- ho er som ein føniks som reiser seg frå oska
Faste uttrykk
- fugl føniks
- i gresk mytologi: fugl som lever 500 år, brenn seg sjølv og står opp att
- i overført tyding: noko positivt som veks fram frå ein vanskeleg eller vonlaus situasjon;
noko eller nokon som greier å snu noko øydelagd eller negativt- verksemda vart ein fugl føniks etter krigen