Nynorskordboka
vogge 2
vogga
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å voggaå vogge | voggar | vogga | har vogga | vogg!vogga!vogge! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| vogga + noun | vogga + noun | den/det vogga + noun | vogga + noun | voggande |
Etymology
av vogge (1Senses and Example Sentences
- gynge eller svage fram og attende frå den eine sida til den andre eller opp og ned
Example
- graset voggar i vinden;
- måsen voggar i bølgjene
- setje i gyngande eller svagande rørsle
Example
- ho vogga barnet i blund