Nynorskordboka
vikar
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein vikar | vikaren | vikarar | vikarane |
Etymology
latin vicarius ‘som kjem i staden for’Senses and Example Sentences
person som mellombels tek over ei stilling, eit embete for ein annan
Example
- skaffe, halde vikar;
- ha berre vikarar til lærarar