Nynorskordboka
stafett
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein stafett | stafetten | stafettar | stafettane |
Etymology
gjennom tysk, frå italiensk av staffa ‘stigbøyel’; opphavleg frå germansk ‘steg’Senses and Example Sentences
- om eldre forhold: (ridande) ilbod, kurer
- lagkonkurranse, der kvar deltakar gjennomfører ein del av den totale distansen;jamfør stafettløp
Example
- springe stafett;
- vinne 4 x 100 m stafett
- i overført tyding: oppdrag, bodskap eller liknande som blir levert vidare i ubroten rekkje
Example
- den nye boka skal ta stafetten vidare;
- han kunne ikkje svare på spørsmålet, så stafetten gjekk vidare
Example
- føre stafetten vidare;
- miste stafetten