Nynorskordboka
seinke
seinka
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative | 
|---|---|---|---|---|
| å seinkaå seinke | seinkar | seinka | har seinka | seink!seinka!seinke! | 
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine  | neuter | definite form | plural | |
| seinka + noun | seinka + noun | den/det seinka + noun | seinka + noun | seinkande |