Nynorskordboka
korrespondere
korrespondera
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative | 
|---|---|---|---|---|
| å korresponderaå korrespondere | korresponderer | korresponderte | har korrespondert | korresponder! | 
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine  | neuter | definite form | plural | |
| korrespondert + noun | korrespondert + noun | den/det korresponderte + noun | korresponderte + noun | korresponderande | 
Etymology
gjennom tysk og fransk, frå mellomalderlatin correspondere, av latin con- og respondere ‘svare’; jamfør ko-Senses and Example Sentences
Example
- dei korresponderte med folk frå heile landet
 
- om samferdselsmiddel: gå slik at rutetidene høver saman
Example
- bussen korresponderer med ferja
 
 - svare til kvarandre;
Example
- dette korresponderer dårleg med det du sa i går
 
 
Set phrases
- korresponderande medlemmedlem utan fulle rettar