Nynorskordboka
konflikt
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form | 
| ein konflikt | konflikten | konfliktar | konfliktane | 
Etymology
frå latin , av confligere ‘støyte saman’Senses and Example Sentences
- strid mellom personar, grupper eller statar;samanstøyt
Example
- væpna konflikt;
 - det var open konflikt mellom brørne;
 - løyse ein fastlåst konflikt;
 - kome i konflikt med politiet
 
 - motsetning, manglande samsvar
Example
- utbygginga kjem i konflikt med naturverdiane;
 - ein indre, psykisk konflikt