Nynorskordboka
kjærast, kjæraste
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein kjærast | kjærasten | kjærastar | kjærastane |
| ein kjæraste | |||
Etymology
opphavleg superlativ av kjærSenses and Example Sentences
person som ein har eit kjærleiksforhold til og har som fast partnar
Example
- få seg ein kjærast;
- vere kjærastar