Nynorskordboka
kar 1
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form | 
| ein kar | karen | karar | karane | 
Etymology
norrønt karl; jamfør kall (1Senses and Example Sentences
Set phrases
- det kostar å vere kardet er dyrt å flotte seg
 - full karfullfør mann
- vere med for full kar;
 - han var frisk igjen og full kar
 
 - vere kar for/om/tilvere i stand til;
greie, makte- han prøvde det han var kar for;
 - dei padla alt dei var kar om;
 - han viste at han var kar til å stå i mot