Nynorskordboka
høfleg
adjective
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | |
| høfleg | høfleg | høflege | høflege |
| degrees of comparison | ||
|---|---|---|
| comparative | superlative indefinite form | superlative definite form |
| høflegare | høflegast | høflegaste |
Etymology
frå lågtysk; av tysk Hof ‘hoff’, opphavleg ‘som sømer seg ved hoffet’Senses and Example Sentences
som følgjer god skikk;
velseda, danna, høvisk
Example
- ein høfleg person;
- ei høfleg oppmoding;
- eit høfleg svar
- brukt som adverb
- han takka høfleg
Set phrases
- høfleg tiltaletiltaleform brukt for å vise høflegheit;
jamfør De