Nynorskordboka
hinmann
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein hinmann | hinmannen | hinmenn | hinmennene |
Etymology
av hinSenses and Example Sentences
særleg i bunden form eintal: Djevelen
Example
- dei trudde på både Vårherre og Hinmannen