Nynorskordboka
dissonans
noun masculine
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
| ein dissonans | dissonansen | dissonansar | dissonansane |
Pronunciation
disonanˊs eller disonanˊgsEtymology
frå latin; av dissonereSenses and Example Sentences
- skurrande tonesamansetjing som krev utløysing i ein konsonans;
Example
- forsiktig minimalistisk dissonans;
- støyter saman i krasse dissonansar
- i overført tyding: misstemning, usemje
Example
- ein følelse av dissonans og uro hos lesaren;
- politisk dissonans mellom Europa og USA