Bokmålsordboka
stenke
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å stenke | stenker | stenka | har stenka | stenk! |
| stenket | har stenket | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| stenka + noun | stenka + noun | den/det stenka + noun | stenka + noun | stenkende |
| stenket + noun | stenket + noun | den/det stenkede + noun | stenkede + noun | |
| den/det stenkete + noun | stenkete + noun | |||