Bokmålsordboka
sneie
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å sneie | sneier | sneia | har sneia | snei! |
| sneide | har sneid | |||
| sneiet | har sneiet | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| sneia + noun | sneia + noun | den/det sneia + noun | sneia + noun | sneiende |
| sneid + noun | sneid + noun | den/det sneide + noun | sneide + noun | |
| sneiet + noun | sneiet + noun | den/det sneiede + noun | sneiede + noun | |
| den/det sneiete + noun | sneiete + noun | |||
Senses and Example Sentences
- skjære, snitte (på skrå)
Example
- sneie av en skalk;
- sneie opp noe
- berøre lett;
Example
- sneie borti noe