Bokmålsordboka
skjenne
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å skjenne | skjenner | skjente | har skjent | skjenn! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| skjent + noun | skjent + noun | den/det skjente + noun | skjente + noun | skjennende |
Etymology
samme opprinnelse som skjendeSenses and Example Sentences
bruke munn;
Example
- skjenne på ungene sine