Bokmålsordboka
rakke 3
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å rakke | rakker | rakka | har rakka | rakk! |
| rakket | har rakket | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| rakka + noun | rakka + noun | den/det rakka + noun | rakka + noun | rakkende |
| rakket + noun | rakket + noun | den/det rakkede + noun | rakkede + noun | |
| den/det rakkete + noun | rakkete + noun | |||
Etymology
fra lavtysk ‘feie, gjøre skittent arbeid’Set phrases
- rakke ned påsnakke stygt om;
kritisere kraftig - rakke tilsøle til