Bokmålsordboka
avverge
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å avverge | avverger | avverga | har avverga | avverg! |
| avverget | har avverget | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| avverga + noun | avverga + noun | den/det avverga + noun | avverga + noun | avvergende |
| avverget + noun | avverget + noun | den/det avvergede + noun | avvergede + noun | |
| den/det avvergete + noun | avvergete + noun | |||
Senses and Example Sentences
hindre (3) noe farlig eller truende i å inntreffe
Example
- avverge et angrep;
- katastrofen kunne vært avverget