Bokmålsordboka
klake 1
noun masculine
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
en klake | klaken | klaker | klakene |
singular | plural | ||
---|---|---|---|
indefinite form | definite form | indefinite form | definite form |
en klake | klaken | klaker | klakene |