Bokmålsordboka
karve 3
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å karve | karver | karva | har karva | karv! |
| karvet | har karvet | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| karva + noun | karva + noun | den/det karva + noun | karva + noun | karvende |
| karvet + noun | karvet + noun | den/det karvede + noun | karvede + noun | |
| den/det karvete + noun | karvete + noun | |||
Etymology
beslektet med lavtysk kerven ‘skjære’Senses and Example Sentences
- skjære i småbiter, hakke med kniv
Example
- karve sund noe;
- karve i pipa
- skjære ut (i tre eller bein)
Example
- hun karvet navnet inn i treet
Set phrases
- karva bladoppskåret bladtobakk
- han røykte karva blad