Bokmålsordboka
kantre
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å kantre | kantrer | kantra | har kantra | kantr!kantre! |
| kantret | har kantret | |||
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| kantra + noun | kantra + noun | den/det kantra + noun | kantra + noun | kantrende |
| kantret + noun | kantret + noun | den/det kantrede + noun | kantrede + noun | |
| den/det kantrete + noun | kantrete + noun | |||
Etymology
av nederlandsk kenteren; jamfør kant (1Senses and Example Sentences
om fartøy: gå rundt, velte
Example
- båten kantrer
- brukt som adjektiv:
- få melding om en kantret seilbåt