Bokmålsordboka
skamfare
verb
| infinitive | present | past | present perfect | imperative |
|---|---|---|---|---|
| å skamfare | skamfarer | skamfor | har skamfart | skamfar! |
| perfect participle | present participle | |||
|---|---|---|---|---|
| masculine / feminine | neuter | definite form | plural | |
| skamfart + noun | skamfart + noun | den/det skamfarte + noun | skamfarte + noun | skamfarende |
Senses and Example Sentences
ødelegge med hard medfart;
skade, mishandle, skamfere
Example
- skamfare skogen
- brukt som adjektiv:
- skamfarte lik